Anna Dantchev is Bulgaarse van oorsprong, maar ze opereert sinds geruime tijd vanuit haar nieuwe vaderland Finland, waar ze, hoe kan het anders, aan de befaamde Sibelius-academie studeerde. U kan haar kennen onder haar artiestennaam Bulgarian Voice from Finland, maar met deze plaat uit ze zich met haar kwintet, waarin trombone, sousafoon en vibrafoon de boventoon voeren, naast een plejade aan percussie-instrumenten. Het gezelschap bestaat, naast Dantchev, die ook voor de meeste composities tekent, uit Erno Haukkala, die je kunt kennen van bij Nicole Willis, Kenneth Ojutkangas, Antti-Pekka Rissanen en João Luis. Een internationaal gezelschap met Helsinki als uitvalsbasis en een repertoire waarin evenveel jazz, Bulgaarse folk als blues verweven zitten.

U wist dit misschien niet, maar in Finland leeft een behoorlijk grote Bulgaarse gemeenschap, die -al zou je dat in Finland niet verwachten- te kampen heeft met de problemen waarmee kennelijk zowat elke minderheid ter wereld te maken krijgt. Het thema van deze plaat -de titel zegt het- is het zoeken naar en benoemen van de inbreng en het belang van de Bulgaarse erfenis in de veelgelaagde Finse maatschappij en zo komt het dat die bijzondere en moeilijke Bulgaarse ritmes zij aan zij staan met met het strakke van de Finse (stads)cultuur en dat traditie en moderniteit heel organisch elkaar de hand reiken.

Zoals bekend, zijn Bulgaarse vrouwen vaak geweldige zangeressen en daar is Anna Dantchev een mooi voorbeeld van: ze beweegt zich met even grote naturel in de Bulgaarse traditie, als ze een rokerige nachtclubsfeer weet op te roepen of een kinderrijmpje neerzet. Dat levert een knappe en verrassende plaat op, die de gewillige luisteraar -diegene, die echt wil horen, dus-, een ruim palet van fraaie gezangen, ondersteund door bijzonder mooie instrumentale arrangementen. Soms filmisch, soms keihard, soms dromerig, maar altijd erg melodieus, is deze plaat er eentje voor echte melomanen, die willen erkennen dat er meer is op deze wereld, dan strofe-refreintje-strofe muziekjes. Het grenzen ontkennende pakketje dat Dantchev aanbiedt, is een uitstekend gidsmiddel bij een redelijk avontuurlijke tocht.

Het internet biedt de kans om een paar van de tracks van deze plaat helemaal te beluisteren, bij wijze van kennismaking. Achter de Youtube-link hiernaast vindt u titeltrack “Say”. Daar kunt u alvast beginnen, om dan via “Molitva Na Baba” en “My Happy Song” uit te komen bij wat voor mij het hoogtepunt van de plaat is, het heerlijk trage “Boy Oh Boy”. Niet bang zijn: gewoon eens proberen! Maar wel opletten voor dreigende verslaving…

(Dani Heyvaert)